© 2011 Tekst en muziek: Ad Grooten
Te beluisteren op het album ‘Verder’ van Mannen van Naam (2013)
Weet je nog hoe mooi ze was?
Man o man, wat was ze mooi!
Weet je nog, de eerste keer
Toen ze zomaar ons lokaal binnenviel?
Ze nestelde zich in de bank
En meteen ook voorgoed in onze ziel
En Van de Brink zei kurkdroog:
‘Hier is een nieuwe klasgenoot
Haar naam is Eliza Booij’
Eliza… wat was ze mooi
Gedrieën stelden wij ons voor:
‘Hé hallo, waar kom jij vandaan?’
‘Van Vlaanderen,’ zei ze zacht
En alle drie smolten wij spontaan
‘We hebben een band,’ vertelden wij
‘Kom ’s luist’ren en ze zei:
‘Zeker en vast, als hut u blieft’
Eliza… wij zijn verliefd!
Ons bandje liep als nooit tevoren
Zalen gingen plat, stuk voor stuk
Maar de drie-eenheid liep deukjes op
Kwam er plots een eind aan ons geluk?
Want alle drie waren we dol op…
Alle drie waren we vol van…
Alle drie uit onze bol van haar
Eliza, een groot gevaar
Totdat Eliza op een dag
Met een rare gast het oefenhok inkwam
‘Dit is Barend,’ juichte ze
‘Hij is een kunstenaar uit Amsterdam’
En idolaat keek zij hem aan
‘Mijn Barend wordt een man van naam
Op dit moment is hij ontzettend hot’
Eliza… en haar God
De liefde was op slag voorbij
Zodat we vol voor het bandje konden gaan
Wat Barend kon, konden wij ook
Wie zijn hier nu… de Mannen van Naam?!
Eliza… Eliza Booij
