©2019 Tekst en muziek: Ad Grooten
Van het album ‘De Duivelsbrug’ van Mannen van Naam (2020)
Ze staart door de vensterruiten
Hoe ver moet ik lopen, hoe ver moet ik gaan
Tot ik haar helemaal vergeet
En hoeveel moet ik drinken? Ik kan al niet meer staan
Jammer dat ik ’t allemaal nog weet
Het licht in de ochtend, hoe mooi moet het zijn
Voor ik er de schoonheid van kan zien?
En hoeveel mooie meisjes dansen er met mij
Voor ik er een kussen zal misschien?
Helpt u mij! Hoort u mij?
Als u het opperwezen bent
Wees dan lief en wis alstublieft
Mijn geheugen permanent
Hoeveel lange nachten lig ik nog te malen?
Zal ik ooit nog slapen is de vraag
En komt dan de duivel me in m’n dromen halen?
Die duivel die ik nu al niet verdraag
Misschien is er een dokter die mij helpen wil
Met een pil die mij compleet verdooft
Hoe ver moet ik vluchten, wanneer wordt het stil
Stil in mijn chaotische hoofd
Refrein
O, ze woont nog in mijn hoofd
’t Is onvoorstelbaar wreed
Ik ben de wanhoop nabij
Hoe ver moet ik lopen, voor ik haar vergeet
Heb medelij met mij
