© 1997 Tekst & muziek: Ad Grooten
Uitgegeven bij Papa’s Music
Te beluisteren op de cd ‘(On)gewenste ultimiteiten’ van Pater Moeskroen (1998) en als bonustrack op het album ‘Waargebeurd’ van Mannen van Naam & Sylvia Houtzager
Ik was pas vier, zat in de klas
Waar ook altijd een juffrouw was
Een ouwe heks met een kromme neus
Ik had een hekel aan dat mens
En koesterde een grote wens
Dat zij werd verslonden door een reus
En ‘s avonds lag ik in m’n bed te bibberen, ik was bang
Dat die ouwe heks opeens op m’n kamer kwam
En er is weinig veranderd
‘t Is niks gedaan
Ik slaap nog steeds met een lichtje aan
Ik was pas acht, zat voor de buis
Er was toen even niemand thuis
En ik keek naar iets dat ik niet mocht zien
En jaren later wist ik pas
Het was Vietnam, waar het oorlog was
Waardoor ik uren wakker lag nadien
Ik lag te baden in het zweet, ik was ontzettend bang
Dat zo’n soldaat opeens op m’n kamer kwam
En er is weinig veranderd
‘t Is niks gedaan
Ik slaap nog steeds met een lichtje aan
Geef me de morgen met het eerste licht
Geef me de middag met de zon op mijn gezicht
Maar geef me slechts de nachten met volle maan
En dat je duizenden sterren kan zien staan…
En er is weinig veranderd
‘t Is niks gedaan
Ik slaap nog steeds met een lichtje aan
